حتماً برای شما نیز پیش آمده، خبری را به نقل از منبعی شنیده باشید. مثلاً بشنوید «قرار است که قیمت سهام فلان شرکت در بورس افزایش چند برابری به داشته باشد.» واکنش شما به این خبر چیست؟ آیا به محض شنیدن این خبر بدون تحقیق نسبت به خرید سهام شرکت اقدام می کنید یا قبل از هر چیز برای اینکه تا حد زیادی صحت خبر برای شما محرز شود، اول موثق بودن منبع خبر را بررسی می کنید. کنترل کردن منبع اطلاعات تا حد زیادی مانع ایجاد ابهام در اطلاعات می شود.
اصالت داده ها یکی از معیارهای سنجش کیفیت داده ها است. اصالت در لغت به معنی اصل و نسب دار بودن است. پس می توان گفت که معیار اصالت داده ها از طریق بررسی اصل و نسب داده که همان منبع داده می باشد، سنجیده می شود
داده هایی را می توان با اصالت در نظر گرفت که دارای منبع باشند. هر منبع داده، تنها مرجع در مدیریت داده ها به هنگام ایجاد، ویرایش و حذف آن است. یکی از دلایل بروز داده های بی کیفیت در سازمان، تولید و استفاده از داده های بدون منبع (فاقد اصالت) است، استفاده از این دست داده ها به علت نداشتن مرجع هویت دهنده (منبع)، موجب ابهام در اطلاعات و صحت نتایج حاصله از اطلاعات می شود.
به طور مثال اگر از شما بپرسند «ارتفاع میز کارتان چقدر است؟» «نمی دانم»، «حدود یک متر» و «۷۰ سانتی متر» می تواند از جمله پاسخ هایی باشد که شما به این سوال می دهید. اما فقط پاسخ «۷۰ سانتی متر» پاسخی است که از نظر معیار صحت داده ها مورد تایید است. این پاسخ (داده) در صورتی اصالت داده ها را برآورده می کند که منبع پاسخ (داده) تعیین شده باشد. «کاتالوگ محصول» یا «اندازه گیری توسط کارشناس» می توانند به عنوان منابعی در نظر گرفته شوند که پاسخ بر مبنای آن ارائه شده است. در این صورت اصالت پاسخ ارائه شده تامین شده است.